Kimsemin olmadýðý bir sabah saatinde Rahatladýðýmý hissediyorum Yapayalnýzým Kimsesizlik belirli belirsiz naralar atýyor içimde Gözlerimden birkaç damla yaþ süzülse de Pembe yalanlar savuruyorum etrafýma "Sigaranýn dumaný kaçtý" diyorum Ýnanmýyorlar...
Titriyorum sabahýn ayazýyla Üzerimde bir tiþört Ve birkaç yerinden yýrtýk bir kaban dýþýnda Hiçbir þey yok Sabahçý kahvelerinden birinin önünde Ýçtiðim bir bardak çayla ýsýnmaya çalýþýyorum "Üþümüyor musun, içeri gelsene" diyorlar "Benim içim yanýyor" diyorum Ýnanmýyorlar...
Gözyaþlarýmý akýtýyorum kýz arkadaþýmýn omuzuna "Artýk kaldýramýyorum" diyorum Esen mutsuzluk rüzgarý Bütün mumlarýmý söndürdü benim Ýçimin ateþiyle yanmaz ki onlar Biliyorum "Bundan sonra mutluluk bana haram" diyorum Ýnanmýyorlar...
Hayat adýna yapabileceðim Fazla bir þey kalmadý Ama intihar düþüncesini sildim kafamdan Ve artýk gülmüyorum yalandan Yüzümdeki hayat tasvirini gösteriyorum herkese Ne olursa olsun "Ben yaþamayý seviyorum" diyorum "Seninki de yaþam mý?" diyorlar Ýnanmýyorlar...
Ben hala yaþýyor olsam da Yaþadýðýma inanmýyorlar...
18 Aralýk 2008 08:30 / Balýkesir, Savaþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
Dogukanicil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.