kýþ gelir kar yaðar, yaz gelir gül açar geçer zaman ölüme mahkum olanlar ulu hükümdardan diler elaman elim ayaðým titrer ,dilim dudaðým dolaþýr seni gördüðüm an ölümden korkum yok ,senden ayrý kalmak öldürür beni
her an coþkun ýrmaklar gibi yare doðru coþarým gül açmaz bülbül ötmez viran olmuþ baðlarým bir güzel elinden tenhalarda için için aðlarým ölümden korkum yok ,yardan ayrý kalmak öldürür beni
saçlarým aðardý belim büküldü halim tarumar kulaðým seste gözlerim yolda hep yari arar ayrýlýk ateþi aþýðý cehennemden çok yakar ölümden korkum yok ayrýlýk öldürür beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakarya49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.