avuçlarýmda yaralarý
menkýbelerin
omuzlarýmda gözlerin
tanýklýðý
teninde izlerin..
üvey çiçekler büyütür
zilyetli topraklar gibi
kalemim..
bir ceylanýn ahý dolanmýþ
günlerimin aksak doðuþuna
ýrmak huylu kadýnlar iniyor
göz yaþlarý içinden
kýsýk,
sarý bir ýþýktan
gök kuþaðý sarýnmýþ
kederler ile
dengbêjin sedasý kadar
geceye tutkun
dað matemli kadýnlar diriliyor
ketum gölgelerden
önlerine çýksam
satýr-satýr
mýsra-mýsra..
ifadelerim yeter mi?..
ölürüm
söylemlerin morluðundan
toplumcu-gerçekçilik ötesinde
bir avuç toprak edinemem
þiirin dilinden
kelimelerim kanayacak
dilimin aciz düþtüðü
her ayrýntýda..
ayrýntý ki
göz yaþýmý ele veren
asalak bir kehle
ayrýntý ki
yüreðimi ezen
hayvani hükümranlýk..
......2008,,,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.