Bir atlý görünüyor ufuk çizgisinde,
nokta gibi görünüyor uzaktan
diz boyu tarlalarda baþaklarýn
sapsarý saçlarýný tarýyor rüzgar
eðiliyorlar saða sola
havaya yükseliyor ekin kokusu...
Ne bereketli
dallarý meyvayla yüklü þu aðaç
þen þamata topluyor kýzlar
ýsýrýyorlar bir yandan
pespembe yüzlerle gülüþerek,
önlüðünün önünde bir yýðýn elma
sepetler dolu...
Havalanýyor kuþlar hep birden
cývýltýlarý dökülüyor yerlere
dönüyorlar gökyüzünde,
bir aðacýn dalýna, bir yere...
Tarlalarýn arasýndan çýkýyor
kýrmýzý bir traktör
üstünde bir çok insan, kalabalýk
çoluk çocuk, ter, emek,
oltada yok ki balýk...
Çýngýrak sesleri gelirken önce
tepelerin ardýndan göründü sürü
çoban yorgun ama gülüyor, mutlu,
bugün sanki dünden daha umutlu...
Ýlk damlalarý serpti rüzgar elinden
bütün gözler hep birden gökyüzünde
kýstý kuyruðunu koþarken köpek,
raylarda gitgide kayboldu tren
hazin bir çýðlýktý ardýndan giden...
Hâlenur Kor
11 Ekim 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.