KUM SAATİ ŞAŞIRIR

Eski ayrýlýklara davetiye çýkaran
Ebedi telaþým
Ve mutfak tüpü patlar gibi haykýrýþým

Sel olup coþmalý iklimlerde
Vapur saati hüzünlerde
Sana hasret kalmadan yüreðim

Yýkýlasý bir kaledir yokluðunda mevsimler
Kan beynine sýçramalý vehimlerim

Bir günlük uzakta bekler
Cehennem karasý Gözlerin
Ok olur kirpiðin yar
Yaðmur gibi iner kalbime sözlerin

Yasadýðý sevgiler kanatýr bensizliðimi
Senden ayrý kalmanýn kimsesizliðini

Soracak olursan beni kilimlerden
Nakýþ nakýþ aðlayan benim desenlerde
Kelebek kanadý kadar hafif kalbim
Senin adýn geçince uykuda bile duyarým

Her þeyden vazgeçtim
Bir boþluðun silinmedi gönlümden
Geceler Hakka yürüdü zaman eridi
Kum saati þaþýrýr duran aný kaydeder þimdi

Nokta kadarým belleðinde
Hatýrlamazsýn belki beni iki kelimeyle
Âþýklar ölmez öldürülür güzelim
Unutmak þarjöre sürülmüþse eðer
Ne çýkar sevda ölümsüzse

Belki Berdan çayý taþar bu sene
Gözlerimdeki yaþtan
Tuzlu su olur denizimden bir parça alýrsa

Seyhan kadar asi deðilim belki
Nakaratlara vuramam mührümü
Hiç deðilse tellerde yaðmurum kanar
Ýçten acý kafiyelerde

Açar dikenindeki suyla gülüm
Yerden göðe aþk fýrlar göðsünden lalezarýn
Vurulan sensin aykýrý tebessümlerde
Dudaðýna hükmeden güzelliðine inat
Ben kokuyorsa diye hayallerin
Düþ çaldým yüreðinden bu sabah

Boþ çýktý ümidim yele verdim sevdamý
Unutulanlar okyanusunda boðuldum

Seni çaðýrdým senden
Duyarsýn diye hafiften
Su mermeri delermiþ diye
Lakin taþ duvarmýþ kalbin
Sesim yanký yaptý bana geri döndü
Duyulmadan feryadým…

Bulutsuz yaðmurum
Bir kere konmadýn ellerime

Aþk korsaný deðildim ben
Seni üzeyim yüzüstü býrakayým

Ve hiçbir zaman
Vazgeçmedim bu kelimeden

Seni seviyorum…

2006


Hüseyin Özbay

Sosyal Medyada Paylaşın: