Merhaba anne… Dövdüler, sýrtýmdan Nefes aldým, aðladým sevindiler Merhaba dünya dediðim an
Tutmayýn dedim þaþýrdýlar. yan baktýlar Ýlk adýmýmda annem aðladý babam þaþýrdý teyzem vay dedi. Kimim? Nerdeyim? Neyim ben dedim anlamadýlar. Hey dünya ilk imzamý senle attým kara kitaba
Elimden tutup okula güttürdü utandým. Cebime koydu yetmez dedim on yediyi bitirdiðim an. Kulaðýmdan on sekizinden çekildim Okulu asmaya alýþtýðým zaman
Hayat bana güldü babam bilmez dedim (18–25) Çarkla tanýþtýðým da nede bilirmiþ dedim babam(25–30) Sýrtýmý dayadým dað eridi. Hayat bana bak dediði an Nede ap mýþým topraða yaklaþtýðým an (40)
BARIÞ BEYAZADAM ÞABAN AKBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
barış beyazadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.