Son kez yakýp odasýnýn Hüzünlerinin sarýmtýrak ýþýðýný, Yazmadan önce yýldýzýna bakýp, Kendinden saklayarak gözyaþýný, Yorgun bir savaþçý gibi çöktü sandalyeye, Tütün kokan elleri titriyordu. Dýþarýdaki kalabalýk seslere, Býraktýkça ruhunu üþüyordu, Yalnýzlýðýn ayazý açýk pencereden, Tokat gibi bedenine iniyordu, Sevgili habersizken üþümelerden, Deðersizliðini görüyordu, Aynalarýn gerçekliðinden, Yine de yazýyordu.
Yazdý son þiirini, Sevdaya dair, özlemlerini, Harmanladý birkaç dizede, Ayaklarýnýn altýna aldý gururu, Aldýrýþ bile etmeden hiçliðine, Sevdiðine sesleniyordu, Duvardan yankýlanan sesiyle, Ýçi tarifsiz acýyordu. Ve sevdaya düþmüþ gözlerinde, Yokluðun boþluðu geziyordu. Terk etti kendini önce, Býraktý her þeyi, sustu. Yazdý son defa, Bu onunda sonuydu.
Okuyacaktý bir gün elbet, Ellerine alýp bu þiiri, Biliyordu, o an gelecek, Beyninden vurulmuþ gibi, O da hiçleþecek, Anlayacaktý o zaman kaybýný, Aþka kurban edilmiþ, Bu adamý anlayacaktý, Ýçi burkulacaktý bir an, Koþmak isteyecekti ona doðru, Geçit vermeyen daðlardan, Yankýlanacaktý sesi, Dönecekti yine kendine, Esirgediði hayali, Tek hatýra kalacaktý, Adýna yazýlan þiiri, Sonsuza dek aðlayacaktý.
Usulca kalktý ayaða, Önce ýþýðý kapattý, Son kez baktý dünyaya, Açýlan küçük penceresinden, Selam yolladý yýldýzlarla, Sevgili pembe düþlerindeyken, Düþlerimin bekçisi derdi ona, Aklýna geldi gülümsedi, Gecenin bir yarýsý, Yokluðunun habercisi, Boðazýnda bir ilmek, Senin için kanýtsa, Ölmek, Gözünü bile kýrpmadý, Vurdu geçmiþine tekmeyi, Asýlý kaldý hayalleri, Neden sonra buldular, Son þiiri...
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.