.belki þansdý.. belkide kader... sen baþka yerlerdeydin... hayata küskün... insanlara küskün... ben yýkýk dökük sevdalardan çýkmýþtým... benliðimi kaybetmiþ.. güvenimi kaybetmiþ... ve yalnýzlýðýmýn üzerine geldin... yaþamadýðýmýz aþký.. mutluluðu... üç günde aþký.. on günde on yýlý yaþadýk... benki yokluðunda bile seni yaþadým.. sen hep imkanlar aradýn... ve kaybolduk... sonra yeniden bulduk... iki ayrý bedende tek yürek.. tek nefes olduk.. her güne benim olduðunu düþenerek baþladým.. ben þanslýydým bikere.. sen vardýn.. daha neydi.. senden hiç gitmeyeceðim... unutma... hep benimle ol.. benim kal.. sen istersen eðer... pes edersen... ayaða kalkamazsan git... gidersende birgün... ben bilmeyeyim gittiðini... ellerini... dudaklarýný bende býrak ne olur... ....ve sonrada yine;
...bu can sensiz yaþarmý sanýyorsun....
diyerek... hemen dön olmaz mý?
yalandý... þakaydý... gitmem... gidemem...
de....
diyebilir misin?
sen, benden hiç gitmeyebilirmisin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehlika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.