AY DÜŞTÜ

Izdýraptý geceler, üþürken yýldýzlarým,
Düþlerimde bana da, her zamanki ay düþtü.
Bir kuytuda mahzunca, aðlarken yalnýzlarým,
Yaralý yüreðime, hüzün dolu vay düþtü.

Yanmayan ocaklarda, kalaba soba baþý,
Bulamamýþ bulguru, piþemez olmuþ aþý,
Boþ tencere içine, koymuþ da koca taþý,
Görünce gözlerime, iki damla çiy düþtü.

Hep mi hüzün bulacak, yýldýzý yorgan yapan,
Nasýl tamir olacak, yürekten bunca kopan,
Nerde huzur bulacak, varlýða onca tapan,
Aslýnda yüzlerine, iki þamar pay düþtü.

Cemilim, gören gözüm, düþünen bir beynim var,
Allahýn emaneti, fani de bir yeðnim var,
Yaþarken haz aldýðým, beden ile eðnim var,
Görürken kör gözleri, sözüm yine zay düþtü.


Cemil YILDIZ
16.12.2008

Sosyal Medyada Paylaşın: