Kanaat onun için adeta hazzı rehberdi
Yar…
Her ne vakit
Halimde bir yorgunluk
Hissetsem, baþýmý dizine koyup
Saçlarýmý okþayan annemi hatýrlardým
Çaresizliðimde
Çocukluk düþlerimde
Hep o vardý Mürvet’iyle hamiyetini
Salarak en yýlgýn hallerimde yakýndý
Yemez
Yedirir sabreder
Hiç nedamet etmezdi
Oysaki kendi halinden
Akseden bir garipliði gün gibi aþikârdý
Ne vakit olsa
Fevkalade susadýðýmda annem
Çocukluðuma tebessüm
Ederek hususen özediði ayraný getirirdi
Ýhsan
Sahibiydi
Fakirliðin çarkýndan geçmiþ
Fevkalade bir hal ehli idi
Kanaat onun için adeta hazzý rehberdi
Hoþ
Bir saflýðý vardý
Kim ne söylerse inanan
Bir candý, halimin fakirliðine
Raðmen iftihar eden, güzide latif nidaydý
Refikamdan
Her zaman hoþnuttu
Efradýmdan fevkalade memnundu
Hizmet adýna her ne varsa
Ziyadesiyle sarf edilen bir nazardý
Nihayetinde
Anamdý, varlýðýmýn
Banisi, þefkatin aynasýydý
Kendi halince nizam eden
Ve bazen de nasihate tevessül edendi
Yaþamak
Adýna güvendi
Haz babýnda fevkalade
Renkliydi muhabbet için þevkti,
Marazlýðý asla sevmeyen suhuletli güzeldi
Beþ günlükken
Annesini kaybeden ve üç anneyi
Bilen cefa adýna her ne varsa
Harman ederek halinde zenginleþendi
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.