-Başlıksız-
Yolculuklarda kayboldu çocukluðumuz...
Ucuz otoban lokantalarýnda tattýk
En lezzetli kuru fasulyeyi...
Ve o çorba...
Kývamýndan yapýlmadan önce çýkmýþtý
Bizim aþçýnýn kafasýndan...
Lezzetliydi...
Çok lezzetliydi...
Belki aþçý biliyordu iþi
Nihayetinde amaç büyümekti...
Her giþede
Biraz daha gömüldü çocukluðumuz
Otobanlar hep ücretliydi
Bizim memleketimizin
Bizim yolumuzun
Ücretini veren
Bizim yolcularýmýz...
Onlarda çocukluðunu
Giþelerde sattý...
Yolculuklar hep umut kokardý
Cam hafiften aralandý mý
Mevsimde baharsa hani
Ýçeriye özgürlük dolardý...
Bu yol bizim yolumuz derdi hep çocuklar
Ve sonunda...
Hiçbir çocuk kalmazdý...
Derin virajlarda sarsýlýrdý oyunlarý
Ýnerken oyun gibi gelen rampalar
Çýkarken nasýl zorlardý...
Yanlýþ yola girdi kimileri
Umutlarýný diðer tabelada býrakarak...
Kimileri buldu yolunu
Onlar tabelayý okuyabiliyordu...
Bazýlarý okumayý bile öðrenemeden büyüdü
Ve onlar için tabelalarýn hiçbir önemi yoktu...
Parmak izlerindeydi tüm yetkileri
Bir parmak...
Bir çocuðu nasýl büyütebilir ki?
Yolculuklarda kayboldu çocukluðumuz
Büyümek yerleþik hayata geçmekti belki
Ama kimse geçemedi...
Nasýlsa duracaktý birgün
Nasýlsa yolun sonu belliydi...
Ve tüm yolcular
O son durakta
Birbirlerini bekliyeceklerdi...
Ve hepsi tekrar
Çocukluðuna dönecekti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.