Dinlemeden geçmiþin sesini, Boþ bir çaba harcadýk anlamak için geleceði. Ellerimde sakladýðým þeyleri aradým. Unutup da ellerimde olduklarýný… Hep yarýný bekledik… Yarýnlarý… Çünkü yarýnlarý hep mutlu bildik, Oysaki umudumuzu daha bugün yitirmiþtik. Yitirdiklerimizi bekledik, Yitirdiklerimizi aradýk. Sahip çýkmadýk oysaki Önemsemedik… Þimdi en önemli þeyimiz olmuþ onlar. Kim bilir belki onlarý saklamýþtýr yarýnlar… Kim bilir…
En deðerli þeyimiz, Zamanýmýz… Zaman nasýl geçecek derken bitmiþ oysaki. Aklýmýzý yitirmiþiz, Feda etmiþiz bugünlerimizi… Olacaðýný bile bilmediðimiz yarýnlara, Feda etmiþiz bugünlerimizi… Bilmeden yarýnlarýmýzý…
Þimdi her þey ertelendi, Her þey yarýn… Sosyal Medyada Paylaşın:
teyo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.