Annen gitti yavrum, Issýz bir gecede kurdurmuþken deniz, Gömgök asýlý dururken zaman, Yedi katýnda isyanlarýmý saklarken, Gözlerin gibi mavi bir gökyüzünde, Ýlhamlarýmý alýp yanýna, Hayalini koyup cebine, Vururken güneþ sýrtýmdan, Basýp silik gölgemin üstüne, Eylül akþamlarýnda gider o derken, Mevsimlerden yaz daha, Çok var gitmesine, vakit erken, Çok seviyoruz gitmez belki de, Mutluyuz biz böyle diyerek seviþirken, Býrakýp beni tek baþýma, Kalemi kýrýp ortasýndan, Zincir vurup ölümsüz aþkýma, Kelamým yazarken kâðýtlara, Yazýlýrken hece hece sonum, Hiç düþünmeden, ardýna bakmadan, Annen gitti yavrum.
Annen gitti yavrum, Kýzma ona içinden kýzma, Beni de mi düþünmedi deme, Ayrýlýklarda dâhil sevdaya, Senin gibi nice þiire, Sýrtýný dönüp, yol aldý, Þimdi elimde bir avuç aþk, Kucak dolusu hüzünler kaldý. Bir sen kaldýn ondan geriye, Yazýlmamýþ þiirlerimle birlikte, Yaþ ekip kara gözlerime, Hüzün denizlerinde alýnan yollarda, Alabora olmuþken ruhum, Caným acýyor sorma, Annen gitti yavrum.
Annen gitti yavrum. Gözlerine baktýðým zaman, Kaybolmak isterdim benliðimde, Göremezdim aþk hilaf gözlerinde, Gönül baðýmdaki çiler, Onu anlatýr gündüz gece, Onun þarkýsýný her daim söyler, Söyler de unutturmaz onu, Eðbez eðbez kokusunu getirir, Garbi yelleri uzaklardan, Kuþlar tebdil mekân zamanlarýnda, Ayrýlýk gözlerimde yalap yalap, Sorma caným, sorma, Ben onsuz böyle bitap, harap, Özledim þimdiden biliyor musun? Martinden çýkmýþ kurþun gibi, Vuran bakýþlarýný, Afakýmda yokluðun kadim, Yüreðime sorarsan eðer, Deðil bu sevdadan nadim. Olsa da pare pare, Bir sen nihansýn yüreðimde, Bu sesleniþimi bir sen duy, Þiirlerimden de onu dinliyorsun. Üryan kaldý düþlerim, üþüyor, Sorgusuzca onu seviyordum, Þimdi sen sorgulama artýk, Annen gitti yavrum.
NOT: Ýlhamýyla bütünleþen annesini yitirmiþ tüm þiirlerime....
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.