Nasýlda sevmiþti kadýnýný öyle, Engin denizler kudursa da, Yýkamazdý sevda gemisini yüreðinde, Her sabah beklemiþti onu, En sevdiði çiçekler elinde, Cesaretsizliðinden elinde kurudu,
Ýnançlý kadýndý hani, Dualarý düþürmezdi dilinden, Aþýðýnýn farkýnda bile deðildi, Gözlerini perdeleyen geçmiþi yüzünden, Tevekkülü býrakmazdý kalemi, Bal damlardý dilinden, Kimseye göstermedi ihanetlerini, Maskesini düþürmezken yüzünden, Bakardý ama göremezdi. Kendisini dileyen adamý geceden, Hiç görmedi.
Güneþ altýn bir tepsi gibi, Atýldý hayatýn üstüne, Yazmaktan nasýr tutmuþ elleri, Adam hasret sevmelere, Yazdý yine kadýnýnýn þiirini, Sarý odalarda hüzün hapsinde, Defalarca söyledi ismini, Belli mi olur ses verirdi sesine, Uzun uzun dinledi sessizliði, Çaðladý adam yalnýzlýðýna, Aþký ýslattý uykusuz gözleri.
Bir mektuptu yýllar sonra bulduðu, Kapýnýn eþiðine sýkýþýp kalan, Hayat deðiþirken bulundu, Gözyaþlarýyla sevdaya yazýlan, Kadýn aradý onu, Sordu kimsesiz sokaklardan, Geceler boyu, Ve bir çocuk gösterdi ona, Yýllar sonra aþký buldu, Aradýðýnýn adresini, Görünce baþucunda durdu, Piþmanlýklara boðuldu yüreði, Böyle olmamalýydý sevdanýn sonu, Bu deðildi aþký yaþamak, Kucaklamalarý gerekirken mutluluðu, Olmamalýydý son durak, kara toprak...
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.