Ağlama Annem

Sarý yaðmýþ mevsimin yeþiline
Gözlerim rengine kararmýþ Anne
Kalbim yavaþ, yavaþ duruyormu ne
Pili mibitiyor canýmýn Anne?

Hayat’la ölüm savaþýyor tenim’de
Bak, hayalle gerçek geldi yüz yüze
Hani mavi’idi huzur, düþler pembe
Neden bana yalan söðledin Anne?

Niçin ýslak bakar gözler yüzüme
Vakit geldi gidiyorum kendime
Ne olur ardýmdan gözyaþý dökme
Gelmek doðal gitmek te öðle Anne.

Ne olursun üzme kendini bana
caným yanar orada bilirsin Anne
Gelin gitti düþün uzak diyara
Sende emanetsin dünya’ya Anne.

Anne benim kanatlarým açýldý
Yüreðime bir mutluluk yayýldý
Her tarafa gökkuþaðý saçýldý
Geldi karþýlayan meleðim Anne.

Hafize HANAYLI
Sosyal Medyada Paylaşın: