Bugün yolumuz Kýrým Türklerine kadar uzandý,
Ayrýlýkta kuzeyde kalmýþ soydaþlarýmýzdý,
Irkýmýz bir, dilimiz bir, dinimiz bir, hep biriz,
Onlar orada kalmýþ biz burada, þimdilik ayrýyýz…
1944 de Stalin tarafýndan oraya gönderilmiþler,
Bahçe Saray’da yaþayan Tatar Türkleri onlar,
Ayrý da olsak herkesin gönlündeki birlik yaþýyor,
Çeþitli devletlerde olsa da kalpler ayný çarpýyor…
Kýrým’da Sivastopol var, orada da Türkler yaþýyor,
Birinci Dünya savaþýndan sonra yerleþik kalmýþlar,
Ýkinci dünya savaþýndan sonra da yasaklar sürmüþ,
1996 yýlýna kadar hiçbiri ülke dýþýna çýkamamýþ…
Ruslar o yýllarda Kýrým Türklerine çok eziyet etmiþ,
Beyaz güvercin uçurmak o yýllardan sembol olmuþ,
Þimdi oraya gelip herkes barýþ güvercini uçuruyor,
Hiç kimse Kýrým Savaþýnýn acýlarýný unutamýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.