Şahika
Sarnıç
Şahika

Sarnıç


seni kum kalesinde tanıdım
sarnıcında sakladığın
çıkmadı gün yüzüne

sağırlığa inat duygular beslediğin
olmazları umutla
sanrıyla süslediğin kıraçlığını
bile bile aldandım

sonra mevsim değişti
beyaz aldı yerini
hiç erimez sandım

yok gideceği yeri
rüzgarın yelesine takılı mızrak
savur beni ölesiye
ya da sonsuza dek bırak


acele et birazdan sabah olur buralarda


Şahika güray

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.