KARAMAN'DAN SANA
Ne arayaným var, ne de soraným
Öyle yalnýzým ki, ben Karaman’da.
Yýkýlmýþým, tükenmiþim, viraným
Sensiz mi çýkacak, can Karaman’da.
Garipliði taktým iki koluma
Hasretlik dur dedi, çýktý yoluma
Sokaklar gülüþtü benim halime
Dolandým delice, dün Karaman’da.
Ne göründün ne de baktýn uzaktan
Kimbilir belki de unuttun çoktan
Kaç gündür geçmedin bizim sokaktan
Belli ki deðilsin, sen Karaman’da.
Öyle bir yandým ki, sönmemek için...
Çabam da olmadý, yanmamak için
Sen se yemin m’ettin dönmemek için
Bekliyorum halâ, dön. Karaman’da.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.