Ve ortadan yarýldý gökyüzü Bulutlar düðümlendi bir birine Yürek isyankâr olunca sevgiye Ateþ yaðmurlarý baþladý Pompei halkýnýn üstüne Ve tüm kinini kustu Vezüv
Þimdi isyandasýn sevgiye Dünya harap, dünya karanlýk Bulutlar çökmüþ üstüne Kýyamet bir anlýk Ýçindeki alevin kýzýllýðý sarmýþ daðlarý Hüzün damla damla dolmakta akþama Gecelere ateþ yaðmurlarý yaðmakta Þoka girmiþ ruhundaki kavim Helak olmakta
Ölü bir þehrin sessizliði var üstünde Dalgalarla boðuþmuþ bedenin yorgunluðu Ve narin bir yüreðin kýrgýnlýðý aþka karþý Kumlarýn üstüne yýðýlýp kalmýþsýn öylece Anladýn mý artýk ateþin de yandýðýný Suyun suyu boðduðunu rüzgârýn kaybolduðunu Ve bir gecede bir þehrin yok olduðunu
Savur artýk küllerini uzaklara Doðmasýn bu küllerden baþka aþklar ne olur Her doðuþ yeniden ýzdýrap sanki Bin günah ödenmiþtir bir ah ile Ýnan ki
12.12.2008/Samsun
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.