ÖMER
ÖMER ÇETÝNEL
Ne Hayyam’dýr,nede Yanýk,
Afyonkarahisarlý baðrý yanýk,
Yazgýsýna, öz oðlum tanýk.
Daha fidandý, on dokuz yaþý,
Oðlumun silah arkadaþý.
Kayseri Zincidere’de Astsubaydýlar,
Ýki ayrý bedende, tek yürektiler.
Hezil, Kato’dan sað döndüler,
Foça’ya asker selamý verdiler,
Bizi bayram sevincine boðdular.
Yaz,kýþ, kar demediler,
Tunceli Ovacýk’ta görev aldýlar.
Baba yüreði. burkulur her gün,
Telefondan haber aldým, bir gün,
Baba kardeþim, mannem nasýl?
Ýyi dedim, boðuldum velhasýl.
Ömer dedim, dedi, baba naaþý,
Aktý o an, annenin gözyaþý.
Metanetli ol baba, hain kurþun iþi,
Geçti göz önümden, Ömer’in hayali,
Annesinin tek fidanýydý, ne demeli,
Kara haber bu, kim,nasýl vermeli,
Aðlasakta düþmaný, güldürmemeli
Ah!!Ömer, ah!! sana ne demeli.
Ülkem acýna inlemeli....
25 Kasým 1996 Ovacýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.