Ey İnsan!

Vahiy Allaha uzanan bir yol.
Kalbi yerinden oynatacak,
Ruhu sarsacak kudrette,
Kalbin soylu meyvesi.
Önümüze konmuþ ilahi sofra,
Tevhidin süsü ilahi buyruk..

Vahiy,
Ýnsanlara Rasüllerin diliyle ulaþýr.
Bizlere ayrý bir sima veren ilâhi kudret,
Bizleri muhatap sayar.
Önümüze rehber bir Kitap,
Uyarýcý bir Peygamber koyar.

Vah þu çaðdaþ inkarçýlara!
Vahye, nefretle saldýranlara,
Ýnkara saplanýp kalanlara,
Arkalarýný dönüp gidenlere,
‘’Allahýn azabý çok þiddetlidir.’’
Gökten düþüp karanlýða çakýlanlar,
Bilsinler ki Allahý karþýlarýna alýrlar.
Bakmazlar mý ki,
Tevhid aþkýna, Nuha yardým eden gökler,
Tevhid aþkýna Ýbrahime yardým eden ateþ,
Tevhid aþkýna Musaya yardým eden denizler,
Allah aþkýna, tek bir Ýsminin hürmetine,
Direksiz sütunsuz duran gökler?
Kâinat kulluðunu yerine getiriyor.
Müminlerin baþ eðdiðine,
Onlarda baþ eðiyor..

Ýnsan vahiysiz býrakýldýðýnda,
Dünya hayatý karanlýða bürünür.
Korkular, þaþkýnlýklar, felaketler baþlar.
Ýnsan kendini müsteðni gördü mü azar.
Yüreklerine yerleþmiþ sahte ilahlar,
Hemcinsleri üzerinde rableþmeye kalkar.
Küfür, nefis ölçüsüne sarýlmýþ ruhlar,
Bakan körler, duyan saðýrlar olurlar.

Kur’anýn gücü hususunda,
Kalpleri þirke batanlar bocaladýlar.
Kur’ana karþý çýkan kudretler,
Menfaatleri zedelenecek, diktatörler,
Bir takým tuzaklar kuracaklar.
Yükselmesini istemeyen güçler.
Bu tebligata karþý koyacaklar.
Vahye karþý hýrlayanlara,
Kasýp kavuran kinle sabahlayanlara,
Sonsuz hikmetle bezenmiþ,
Yerler ve gökler þahittir.

Bu düþmanlýklarla,
Toplumlarýn ortasýna dalanlara,
Tozu dumana katarak,
Ortalýðý bulandýranlara,
Hidayet ve rahmet kaynaðý
Kur’an þahittir.

Nübüvvetin aðýr yükünü çeken,
Nur ve ýþýk saçan,
Kadri yüce peygambere s.a.v.,
Saldýranlara,
Allahýn azabý fazla sürmez iner.
Cenab-ý Hâk’kýn c.c. hýþmý inince de:
Tek bir sesle kýrýlýp ufalanýrlar,
Biçilmiþ bir ot gibi,
Sönmüþ kül yýðýný haline gelirler.
Kahrolsun yalan söyleyenler.
Zulmün azðýnlýðý,
Aþký ve imaný yakamaz,
Yüzleri kara olsun Allahým..
Kalblerine korku sal Allahým..

Ey insan!
Bu kadar cüretle,
Allah’a karþý küstahlýðýn niye?
Ey insan! Seni yýkan,
Kibir, gurur ve þeytanýn.
Öfkesinden yutkunan þeytan,
Ýnsana:
‘’Küfret inkar et ‘’ der.
Kur’aný cinler dinlediler,
Ýman ettiler.
Kur’aný daðlar iþittiler inlediler

Ey insan!
Allah’ýn hakkýný ödeyemezsin,
Kalbini ýsýtsaydýn,
O’nu severdin.
Allah’tan ne gizliyebilirsin ki?
Çünkü Allah haberdardýr.
Bu hayatta,
Gülenin de aðlýyanýn da,
Gideceði yer birdir.
Ýnsan sonunda O’na döner.
Bu yolculuk orada biter.
Vakit geldiðinde,
Göcüp gidiyormusun?
Gitmiyormusun?

Ey insan!
Yaratýlýþýn tamamen bir hesap üzerinedir.
Hiç bir þey tesadüf deðildir.
Kendi kendine sor..
Var mýyým yok muyum?
Önüm ne? sonum ne?
Çaðdaþ inkarçýlarýn, üfürücüklerin,
Peþine düþme.

2003 / Ýstanbul


Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın: