SABAHIN DÖRDÜ
saat sabahýn dördü ve sen hala aklýmdasýn,
gözlerin geliyor gözlerimin önüne hani o deniz mavisi,
saçlarýný hissediyorum parmaklarýmýn ucunda ,
onlarda yavas yavas kayýyor avucumun içinden.
sözlerin bir býçak misali ðöðsümü yarýp kalbime yol alýyor ve ben dur diyemiyorum.
ellerim titriyor ellerin aklýma geldikce yüzümde gezen
ve saat beþe doðru yelkovan sallýyor.
yaðmur damlalarý vuruyor pencereme,
rüzgar kapýmý zorluyor,
sigaramýn dumaný savruluyor,
ve sen çýkmýyorsun aklýmdan ,
korkularým çoðalýyor çünkü saat beþ’e doðru dakikalarý adýmlýyor.
masamdaki çiçeklere takýlýyor gözlerim,
onlarda yapraklarýný döküyor zehr-i hasretinden.
radyodan titrek bir ses : aðlamak bana yakýþmaz diyor ,
oysa saat beþ’i çýkartýrken zamanýn delhizinden ,
ince ince damlalar süzülüyor gözlerimden.
hatýralarýn resmedilmiþ albümünde,
gülümseyiþine bakarken bilmem nerde,
hangi zamanda çekilmiþ o anda,
kalbimden yavaþ yavaþ kan damlalarý süzülüyor
ve saat beþ’i idam sehbasýna yürütüyor.
uzanamýyorum yataðýma uyumak için ,
sensiz rüyalarýmýn sinsi gülüþlerinden iðreniyorum,
çünkü seni orada da görememekten korkuyorum.
ben senli bir dünya araken buz gibi odamda ,
güneþ yavaþ yavaþ yüzünü gösteriyor.
ve saat beþi topraða gömüyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.