BUGÜN ÇARŞAMBA

Bugün Çarþamba
Sensiz bir güne merhaba
Geri döndü karanlýk yalnýzlýðým
Ay söndü, bana yabancý artýk lamba
Hatýralar kadar soðuk yüreðim
Mavzerimde kurþun senin gidiþin
Umutlar, susuz çöllerde kaldý
Gül bahçesi olurdu tuttuðun elim

Düþ yalnýzlýðýnda vurulan sevdam
Sensin deli vurgunlara inanan rüyam
Tanýr seni; akþamlarýn çoðul hüznünde kaybolan
Meçhul kentlerin adresi sen olan kavgam
Bilen bilir ayrýlýðý; her mýsrasý tutuþan þiirlerde
Unutulur vurdumduymazlýðým
Kandilsiz ve bir de sensiz gecelerde
Karanlýðýn rengine pusatlanýrken ölümüm
Ben ölemem sevdiðim, seni görmeden
Kýlýnan yatsý namazý ardýnda,
Niyeti sen olan dualarým üþüyor dudaðýmda
Dokunuyor ellerime serin rüzgârlarda
Karakedilerin, anason kokusu,
Tutuluyor dilim sessizce seni çaðýrdýðýmda
Duydun mu? Þarkýlarda aðlarmýþ yara deþince.
Tarifi imkânsýz hislerle
Kýrmýzý güller kanayýnca
Senin hayalin yaslanýrmýþ
Gülüþünü taþýyan duvarlarýma suçüstü
Beni türküler vurdu ilk defa sonra gidiþin
Ayrýlýðýn belleðimi bir kýlýç darbesiyle uçurunca

Seni anlattýðým kuþlarým
Yaþamýyorlar artýk kafesinde
Benim kadar dayanýklý deðillermiþ yalnýzlýða
Sabahý bekleyemeden titreyip
Düþtüler birer birer avuçlarýmdan
Ölüme yolladým onlarý
Sen duyamazsýn çýðlýklarýný
Yuvasýz kuþlar anlatýr
Bazen þiirlerin söyleyemediðini
Kitaplarýn penceresinden
Göremezsin her zaman hayatý
Çevir gözlerini güneþe daðlara
Anlarsýn ne demek istediðini
Anka kuþu gibi küllerinden doðarsýn belki
Ey benim sensizliðim
Benimkisi laf iþte!
Sana diyorum kendime diyeceðimi

Bugün Çarþamba,
Sensiz bir güne merhaba
Iþýk doðmuþ karanlýðýma sanki döneceksin gibi
Yine gördüðüm düþmüþ, arayan yanlýþ numara
Seni beklemekten feri sönmüþ gözlerim siyahî
Unutmuþum yarýn Perþembe,
Günaydýn kimsesizliðime!

Aðustos 2005

Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: