iknici baharım...
Hüzünbaz seviþlerin gölgelerýydi gözlerin,
Saklamaya çalýþýp,beceremediðin.
Ben, "sevmek ölmekle baþlar" deyýminin
Manasýna dalmýþ düþünürken derin,
Bir sigara içimlik molasýnda hayat yolumun,
Bu üçüncü sýnýf , sabahçý kahvesinde seni buldum.
Yüreðinin acýlarý simana yerleþmiþti,
Gamzelerinin etrafýný yer edýnmiþlerdi.
Saçlarýna düþmüþ tekdüze kýrlar,yaþýnla tezat,
Haykýrýyorlardý duydum, "ahh hayat!"
Duyumsuyordum seni ,Ey Kadýn !
Kadýným.Ýkinci baharým olmalýydýn.
ve fakat "Aþký arýyorum " diyerek evinden ayrýlan
bir daha kendisinden haber alýnamayan,
Kaderi karalý, yüreði yamalý, kýrk yaþlarýndaki ben,
Acýsý dað,sezaryen yasaklý doðmuþluðumla gelen,
Acýlarýmla baþ baþa, yine yalnýz kaldým.
Sen ardýna bile bakmadan çekip giderken...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.