SENİ SICACIK DÜŞÜNÜYORDUM

Kimin ne sattýðý belli deðil
Sisli bir sabahtý
Dalgalar sandallarý kýyýya vuruyor
En çok çocuk ve kadýn sesleri yankýlanýyordu
Belli ki düþünceler yarým cepler fakirdi
En þanslý bendim kim bilir
Seni sýmsýcak düþünüyordum

Bilmem kaçýncý yolcuydum
Sirkeci istasyonunda
Çingene mahallesinden geçerken
Yanaðým kirli camýn garantisinde
Bilmediðim pencerelerden evlere bakýyorum
Siyah bir tabelada Zeytinburnu yazarken indim
Labirenti andýran tünelden balýk kokularý yayýlýrken
En geniþ meydanda durdum

Ayaklarým geri dönüþsüz biletler keserken
Elli sekizinci bulvarda seni düþünüyordum
Üþüyordum yaðmurlu bir gündü
Yarý sýcak yarý soðuk bir çay yudumluyordum
Canýmý yarý acýtan küçük bir tabureye oturdum

Çocuk seslerini hiçbir þey bastýramýyordu
Kimi mutlu kimi aðlýyordu
Telaþ yüzlerde deðiþmeyen bir izdi
Kendimi bana dinleten sessiz bir dildi
Düþüncem ýþýk hýzýný çoktan geçmiþti

Biliyorum ki pencereden sokaða bakýyorsun
Ýsteklerin yabancý deðildi
En çok için ýsýndýðýnda kendin oluyordun
Çünkü seni sýcacýk düþünüyordum

Dükkanlar dan cam sesleri yayýlýrken
Raký içenlere göre bira içenler fazlaydý
Yarý düþünceli yarý fakirdi cepleri
Onlar kadehlerin camlarýn fazlalarýydý
Barakadan bozma gecekondu sokaklarý çoktu

Yine beni bana dinleten bir sessizlikti dilim
Gýcýrtýlý raylara baktým
Yirmi dakikada bir gelen tren sesiydi beni alan
Kirli camýn sallantýsýnda gidiyordum
Senin bastýðýn yerlerden
Senin kokundan
Ama sýcacýk düþünüyordum seni
Yarý fakir cebim tam zengin gönlümle
Üþüyordum sisli bir gündü
Hep seni düþünüyordum
Kim bilir belki bugün doðmuþtun



SÜLEYMAN AYDEMÝR








Sosyal Medyada Paylaşın: