Hiçbir renk yakýþmazdý matemime bu kadar Elinden düþürmediðin hüzünlü romanlarýn sesi gibiydi kulaðýmda çýnlayanlar Ben Kum gibi dökülürdüm umudu yitmiþ meleklerin kanadýndan
Daha çok sustuðum zamanlarýn toplamýydý hayat Dillendiremediðim bir þarkýnýn kýrýk notasýydý ruhum Kuyusunu kazdýðým mürekkebin derin hokkasý Sen Kendini içinden aþaðýya býrakan kara kaplý yadým Eski dilde yazýlmýþtý tüm yaþadýklarýn...
Kara kara bakardýn hafif gamzeli yüzünle Sözünle bir kýlýcý kýracak kadar kadýndýn Öylesine yaþamadýn Ölesiye yaþlanmadýn Sen Tanrýnýn kendine ahdettiði yazýttýn...
Dokunduðun her ateþ, elinden eteðinden kaçýp uzaklaþýrdý da Bulutla beraber yaðmur olup geri dönerdi yanýma Sevindiðin dünlü yarýnlara dair ne varsa Peygamberlerin sözüyle avucun eteðin öperdi kul hakkýna
Karaydýn Karanýn en karasýný baðlamýþtýn mor gecelerine... Belinde mor düþlü kuþaðý ile Gencecik bir kadýndýn Çocukluðundan bugüne...
Gökay Birkan SUCAKLI Sosyal Medyada Paylaşın:
Alen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.