Bir gölgesin Bir karaltý Gözümün ferinden düþüyorsun aþaðýya Günlerime, gönlüme, düþlerime Sen oluyorsun düþüncelerimin ilki Ve son duraðý Kayboluyorsun Terk ediyorsun yine Merhaba demeden Elveda diyorsun bu soðuk gecede Aðlasam kimse görmüyor Dert yansam tek ortaðým duvarlar oluyor Umut ýþýðý son anlarýný yaþýyor senin elinde Varsýn olsun, git yine Ben beklerim seni býraktýðýn yerde Sönmeye yüz tutmuþ o lambanýn altýnda Aþýklar istasyonun da Elimde güllerle.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Evren PARAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.