Baþladý yine kýþ üþümeleri, ince bir sýzý önce hafiften, Sonra donduracak, ayaza kesecek bütün bedenimi, Kendimden deðil bu korkum, içimde ki çocukdan, Ayaza kestiðimde ben, titrer içimde bir baþka ben.
Birazdan aðlamaya baþlar, parçalar yüreðimi, Söz vermiþdim, aðlasam da onu aðlatmayacaktým, Ýþte baþladý sicim gibi gözyaþlarý akmaya, Hiç büyütemeyeceðim bu çocuðu, artýk anladým.
Kadersizliðimin ve yalnýzlýklarýmýn arkadaþý çocuk, Kimseye söyleyemediklerimi söylediðim dert ortaðým, Anlatsam anlayamazsýn nasýl bir dert yumaðýndayým, Damaðýmda bal þerbeti tadý bile çoðu zaman koruk.
Sevdiðim,bakýþlarýný mýsralarýmda býraktý, Bu yüzden üþümelerim, yine de ümidim kaybolmaz, Aydýnlatan ve ýsýtan güneþimi beklemekteyim, Belki bu gün, belki yarýn gelir, hiç belli olmaz.
Ne olur bari sen artýk aðlama içimde ki çocuk Ben gülme taklidi yapabiliyorum sen yapamazsýn Önümüz aydýnlýk, sevdiðimi bekliyorum, inanmalýsýn, Hele bir gelsin, birdaha asla aðlamayacaksýn.. Sosyal Medyada Paylaşın:
hazal seda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.