Mini mini bir bebiþ
Kývýr kývýr saçlarý
Henüz yeni öðrenmiþ,
Sarhoþça adýmlarý..
Boyu anca ulaþmýþ
Dedesinin eline
Kazak yandan açýlmýþ
Yel deðmesin beline.
Etrafýna bakýyor
Binbir merak içinde
Gülücükler saçýyor
Balonu da peþinde
Tökezleyip arada
Eksilmiyor neþesi
Varmak için kasaba
Sürüklerken dedesi
Gözgöze geliverdim
Geçerken önümüzden
Birdenbire çömeldim
Ne geçtiyse içimden?
’Merhaba abla’ dedim
Hafif gülümseyerek
Elinden öpüverdim
Kýzýp kaçtý,küserek
Sýmsýký tutunarak
Dedesinin elinden
Ürkek ürkek bakarak
Gülümsedi içinden
El salladým giderken
Her döndüðünde bana
Tam kasaba girerken
Son kez döndü ardýna
Minicik elleriyle
Öpücükler yolladý
Didiþirken dedeyle
Aradan el salladý
Gitti benim o anda
Bütün o yorgunluðum
Çocuklar bu dünyada
En büyük mutluluðum..
Erol Baþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.