Sokaklara vurdum kendimi yine. Kar yaðýyor, lapa lapa. Buz gibi hava, fakat, tertemiz. Tek hayvan yok, ortada. Sessiz sokaklar, sükunet hakim. Ýçim ürperiyor biraz, kendimleyim.
Sokaklar karanlýk, lambalar bile uyumuþ. Evler kasvetli, ýþýklarý sönmüþ. Ýnsanlar uyumuþ, huzurla yataklarýnda. Bir ben huzursuz, bir ben mutsuz. Yürüyorum sokaklarda gayesiz.
Ýçim boþ, sokaklar loþ. Kaným sanki dolaþmýyor damarlarýmda. Organlarým boþaltýlmýþ. Tek his yok bedenimde.
Sadece yürümek istiyorum, Bembeyaz karýn üstünde. Adým seslerim var gecede, Baþka izim yok hayatta.
Baþým sanki aðrýyor,hissedemiyorum. Uyuþmuþ hayallerim gibi bedenim. Gün ýþýmasýn istiyorum bu gece. Gece bitmesin, aydýnlýk parçalýyor içimi.
Gözlerim aðýrlaþýyor. Uykum mu geldi ne. Uzanmak, kalkmamak üzere bir istek var içimde. Aðýr artýk bu beden bana, taþýyamýyorum.
Uzandým bem beyaz kardan yataða. Üþümeyeyim diye, örttüm gökyüzünü üstüme. Ilýk bir þeyler sanki akýyor içimde. Soðuða raðmen inadýna sýcaðým sanki. Huzur kaplýyor, bedenimi.
Tek isteðim var artýk, Uyumak, uyanmamak üzere. Bitti sanki çilem, son bu gece. Mutluyum, huzur yayýlýyor bedenime. Bu kadar güzel olduðunu bilseydim, Daha önce ölmek isterdim. Sosyal Medyada Paylaşın:
hazal seda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.