BİR GARİP YAŞLI KEMANCI...
Lise yýllarýnda bir garip kemancý tanýdým yaþlý ve fakir
Okul bahçesinde tanýþtýk gizemli fakir ama maðrur
Eski kýrýk dökük kemanýyla en güzel þarkýlarý çalarken
Bir taraftan aðlýyordu gözyaþlarý ýrmak olup akarken
Neden bu kadar dokunaklýydý çaldýðý þarkýlar
Niçin aðlýyordu kemandan çýkan her melodiyle beraber
Neler yaþamýþtý nasýl bir hayatý anýlarý vardý kimbilir
Yaþlý kemancýnýn üstü baþý eski fakat temiz ve vakur
Yalnýz býrakýp gitme bu akþam þarkýsýný çaldý önce aðlarken
Sonra kimseye etmem þikayet aðlarým ben halime derken
Hýçkýrýklara boðulmuþtu gözlerini tertemiz mendiliyle silerken
Ah be yaþlý kemancý nedir seni böylesine aðlatan inleten
Sonra biraz harçlýðýmdan verince çok sevindi birden,
Þu halimi baðýþlayýn çok güzel bir hayatým vardý eskiden
Dünya tatlýsý bir eþim vardý çok mutluyduk birbirimizi severken
Sonra bir gün alýp gitti baþýný hiç bir nedeni yokken
Ben onu çok sevmiþtim aþýk olup severek evlenmiþtik
Birlikte çok tatlý günler sevgi dolu mutlu bir hayat yaþamýþtýk
Nasýl ne deðiþti anlamadým insan bir haber býrakýr çekip giderken
Öylesine yýkýlmýþtým dedi o sevgili beni nedensizce terkederken
Eþimden sonra iþimide kaybettim dedi her akþam dertlerime içerken
Dað gibi servetim eriyip gitti bir bir yaþama umudum tükenirken
Sonra bir gün beþ parasýz kýrýk kemanýmla baþbaþa kaldým
Her þeyden vazgeçip sokaklarda þarkýcýlýða baþladým
Duydum birini sevmiþ gönül verdiði adama kaçýp gitmiþ
Adam sarhoþun teki her akþam eve gelip sille tokat dövermiþ
Aþk meþk üç günde bitmiþ gerçeklerle yüzyüze kalmýþ
Haber salmýþ gelsin kurtarsýn beni yalvarýp ta yakarmýþ
Ah be evladým benimle mutlu iken neden býrakýp gitti
Artýk dönse de sevemem onu sevgimizden ne kaldý
Hem býrakýp giderken hiç düþünmedi aklý neredeydi
Kýrýlan bir kalpten yýkýlmýþ yuvamýzdan artýk geriye ne kaldý
Ah yaþlý kemancý ne acý bir hikaye nasýl kader bu böyle
Gözyaþý neye yarar koþup gitseydin sevdiðine
Seven afffeder elbet oda piþmanmýþ dönerdi geriye
Affetmek büyüklüktür sahip çýksaydýn mutlu olurdunuz yine
Dedi yavrum olmadý hiç çocuðumuz vermedi bize Mabut
Bir çocuðum olsaydý çekip gitmezdi haným yoktu hiç umut
Kaçýp gittiði eþi doðmayýnca esirmiþ kadýný hergün dövermiþ
Kader ona da acýmamýþ dostlar ev yýkanýn evi yurdu olmazmýþ
Nihat Gülle
Þair ve yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.