Aþk bir çocuk gibi ... Doðar iki gönül rahminden Kimi doðarken yetim kalýr kimi büyürken Ya da tepe taklak bir hayatý yaþarken.
Aþkýn yetimi hep aðlar. Döker canýný varýný yoðunu Düþünmez hayat nedir ya da sonunu
Köhnelerinde uyutur yüreðini gecenin Boðazýnda sözcükler düðümlenir Efkarýnda hüzün demlenir. Gözlerinde hasret tüter. Bilmez ki hayat ne zaman baþlar ne zaman biter.
Her aþk yetim bir yan saklar sinesinde. Her an aþkýn bir yarýsý çeker gider. Ne içinde kelebek uçuþlarý vardýr Ne mevsimlerinde bahar geçer.
Her aþk yetim yan saklar bir köþesinde Ve hiçbir aþk analý babalý deðildir yürekte.
Sosyal Medyada Paylaşın:
belmando Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.