MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

A’dan Z’ye Yanmaktayım…
Kriz@nt€m

A’dan Z’ye Yanmaktayım…




Açsam bile perdeyi içeri gün girmez
Akþam oldu sanýrsýn gün ortasýnda
Aklýmdan geçenlerle aklýna gelenler uyuþmaz
Avutmaz seni aydýnlýðým gecenin koynunda...

Benim gibi uyusan uyanamazsýn
Bir tek rüyama bile katlanamazsýn
Ben gülsem sen aðladýðýmý sanýrsýn
Burun buruna yaþadýðým anlardan korkarsýn...

Can-ten iliþkisi bende bozguna uðradý
Cihan söndü gözlerimde, feri yok yaþamýn
Cansýz yatýyor önümde, ucunu kaçýrdýðým hayatým
Cazgýr bir darbuka çalýyor taa içinde kafamýn...

Çarmýha gerdim mutlu yarýnlarýmý
Çilesi bitmeden indirmem oradan
Çaresi oldum kaç kez kendi dýþlarýmýn
Çýðýmdan korkarken çaðrýlaný oldum dergahlarýn...

Daðýmda kar erimiyor nicedir
Derdime derman diye sürdüðüm merhem
Daðýtýr yaramý olduðu yerden
Deðiþmiyor kahreden, kahrolasý düzen...

Eðri bir çizgi de kaybettim yolumu
En dibe baktým az sonra düþeceðim yerden
Elzem bir dürtüdür þimdi erdem
Eðlen yolcum eðlen, eðlenebilirsen...

Failiyim infazýmýn, itirazým yersiz
Fahri bir bedeldir kendime ödediðim
Fakirliðimdir þimdi sedasýz geliþ ve gidiþlerin
Fesleðenli balkonda, kârsýz deðil mi bekleyiþim?

Gün günden beter iken güneþimde yanarsýn
Güzel ben de deðil, sen ben de sanýrsýn
Gözyaþým, asit yaðmurudur ýslanamazsýn
Gördüðün karanlýk kalbimin yasýdýr korkarsýn...

Hayra yorsam rüyamý þer olur o gün
Hedefiyim en hakiki elemin her gün
Hayati bir meseledir çözeceðim bir gün
Hayat hikâyem, benim duygularým sürgün...

Ilgýt ýlgýt eser baþýmda yel benim
Isýtsam ellerini yüreðin üþür senin
Ilýk ýlýk girerim kanýna donar dudaklarýnda
Iraðým yakýn olmaz, ahým geçmez soluklarýma...

Ýyiden iyiye yolcuyum senden uzaða
Ýsmini tutarým tutarým da aklýmda
Ýçimdeki kemirgen, sevdaný býrakmaz usumda
Ýstediðim huzur bilirim senin koynunda...

Kâtibiyim dilimin ilim yetmez
Kilim sersem ayaðýna yorgan yetmez
Külüme muhtaçlýðýn uzun sürmez
Kýrdýysam gücenme umuda hükmüm geçmez…

Lügatým, istila edilmiþ sevgisiz sözcüklerle
Lakin ararsan bulamazsýn neþeden bir hece
Lafý olmaz sevdanýn, meþkin meskeni deðilim
Leyla’n olsam yanarsýn bunu benden isteme…

Maðripten maþrýka yazýlýr kederim yol yol
Mesken eyledi sitem bana boy boy
Madem soruyorsun kaderimin adýný sen koy
Mekân mengene boþluðu, dapdar deðil ki bol…

Nazenin vuslat ne yapsam yanaþmaz
Nesir’e dayandý dilim þiirim konuþmaz
Nar kadar çok elemim, saysan sayýlmaz
Narýna yandým bir kere yangýným su tutmaz…

Olmasýn gözün bende özümsün sevdiðim vazgeç
Orta yerde patladý mayýn, saðlam yaný yok baþka yol seç
Orman yeþili vuslat uzak, takýlýp kalma es geç
Ortalama bir ömre sýðmaz çektiðim, yaram derin el çek…

Öptüðüm gözlerine hislerimi dökemem ki
Özlediðim nefesine nefesim süremem ki
Ömür dediðin ‘öl’ emrine kadar sana kýyamam ki
Örselenmiþ yüreðimi açsam, bir daha yüzüne bakamam ki…

Pek yakýn caným daimi huzur pek yakýn
Pür telaþ olduðuma bakýp kanmayasýn
Perdelere yansýyan varlýðýmý aramayasýn
Pir olmadan gidersem söz ver yanmayasýn…

Reyhasýna kapýlýp kokunun kalamam
Ram olurum kara gecelere uykulara dalamam
Rengi solmuþ, atmýþ betim benzim aðlayamam
Rehin verdim yüreðimi gözlerine, sende kalsýn alamam…

Sessizliðinde çaðým parçalanýyor, susma anlat sevdiðim neler oluyor
‘Sevda’ diyorsun, kalmakla da, gitmekle de bitmiyor
Senden gizleyemem hasret benim de boynumu büküyor
Saðlam dur, dönemem belki yolun sonu iyi görünmüyor…

Þiddet eðilimli günler yaþýyorum
Þekline bürünsem de kimi zaman, kabýmdan taþýyorum
Þakaðýma, evet tam þakaðýma kalemimi dayýyorum
Þimþekler çakýp geceyi yýrtarken sözlerimle vuruluyorum…

Takatim yok anla artýk daha nasýl anlatayým
Talan olmuþ aþka sürgün veren daðlarým
Taa ezelden hüzne gözyaþý baðlarým
Tik taklarýna astým kendimi zamanýn, yastayým…

Uðruna yaþamak vardý olmadý delice
Uyurken seyrettiðim yüzünü de savurdum Dicle’ye
Usumdan adýn geçerken, durmuþum ben secdeye
Usandýðým kalp seninle atmýþ, kalem seninle durmuþ heceye…

Üþüsem düþünürüm üstümü örttüðünü
Ücrasýna kollarýnýn baþýmý gömdüðümü
Ümitsiz yaþanmayacaðýný zamansýz öldüðümü
Üzülme sevgilim bilirim koynunda beni gördüðünü…

Varsýn can çýksýn yoluna geleyim
Vatansýz oluyormuþ sensiz asla sevgilim
Ve koynunu açýk tut budur sana diyeceðim
Vakitsiz bir özlemle her an gelebilirim…

Yardan ayrý kalmakla çile dolmuyor
Yar koynunda deðilken sabahlar olmuyor
Yakýnda dese dilim adýmlarým varmýyor
Yâdýma düþtün yine, aklým artýk buna þaþmýyor…

Zaman mekân sorma bekle an be an
Ziyan oldum uzaklarda yoluna bakmaktayým
Zalim deðilim o kadar tetikteyim her an
Zahir artýk önüm ha vardým, ha varmaktayým…

Burcu…


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.