geçti iþte gece
öyle ya da böyle
açýk gözlerimdeydi
sýrtlanmýþ özlemini getirdi
karanlýðý delen ay
yüzün oldu sanki
gece de saçlarýn gibi
her biri ayrý bir özlemin olan
yýldýzlar serpili
biraz silik görünen
sana ilk özlemim
en parlaðýysa yaþadýðým an
bir seni ektim göðe
bin sen oldun
bereketin yerinde
keþke
bereketinle gönlüme gelseydin
özlemin yerine
uzun mu uzundu
varlýðýma yapýþan karanlýk
dönme dolap gibi
hep ayný yönde döndü
sana saplanýþým
bir kârým dönen baþým
halbuki
ben
kýrk suyla kýrkladým sevgimi
saf bir ýþýkla aydýnlattým sözlerimi
her yaðmurdan bir damla aldým
her günün ilk ýþýðýný
daha göz deðmemiþ olanýný
senin için biriktirdim
acýmasýzlýðýna gözyaþý ekecektim
sonra
ýþýðýmla silecektim
özlem oldun
eremedim
yaðmurum bana kaldý
gün ýþýðýmý nereye sakladým
bulamadým
elimde bir ben varým
ama iþe yaramazým
hiç deðilse
bu gece
rüyalarýma davet etsem
gel desem
sus söyleme
bir ümit geçsin günüm
belki gelirsin
ümit iþte...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.