Almýþsýn eline kalemi yazarsýn, Duygulara gem vurmadan, Aþkýn kazmasý elinde kazarsýn, Memnunsundur yattýðýn mezardan, Kelimeler olur senin topraðýn, Kimi zaman nehirlerin akar, Hiçleþirsin kalabalýklarda, Sefil þair seni kim takar, Altýn olsan kalbinin üstüne, Deðerin ise dünyalar kadar, Âdemoðullarýnýn gözünde, Sorsan kimseler söyleyemez, Ama dünyalarýn deðerinde deðerin, Emin ol beþ para bile etmez.
Acýlarýn vardýr kendince, Her insanýn acýsý aðýrdý, Ama yalnýz kendine, Kimi zaman dayanamadýn, Sarýldýn kâðýtlara yine, Ýnsanlarýn acýsýný anlattýn, Sen yaþarken yüreðinde, Hüzünlerini paylaþtýn. Zaten ancak iþi düþünce, Aranan bir adamdýn, Ya da vakit geçirilecek, Bir sevgiliydin sen, Kimilerine göre oyuncaktýn, Çöpçüsüydün kalplerin, Býrakmazdýn kimselerde keder, Sen dünyalar kadar deðerliydin, Kimsesiz sokaklarýn içinde, Yalnýzlýðýný kimseler bilmez, Hayatýn sahnesinde kelimelerin, Dünyada deðerin beþ para etmez.
Dibi derya herkes, Üstadlar sýralanýr bir bir, Her þeyi öðrenirsin onlardan, Gündelik aþklar canýný acýtýr, Öðrenirsin aþký þiirlerden, Kalem kimi zaman yüreðini kanatýr, Kendini düþünmezsin, Doyumsuzca seversin birini, Üzer seni terk edilmelerin, Aslýnda onlarýn yüreðinden, Aklýndan hiç gitmezsin, Her nefes alýþlarýnda hatýrlanýrsýn, Her seviþmelerinin çýðlýklarýnda, Dilsiz duvarlara saklanýrsýn. Kimi zaman aþk gelmez, Dara düþer sevdalý baþýn, Kelimelerin kýsýrlaþýr içinde, Þiirler doðuramazsýn. Gözyaþlarýný gizlersin, Aðlamalarýn durur köþelerde, Efkârýný saklayamaz þiþeler, Hüznünü þiirler gizleyemez. Her yanýna bulanýr deðer, Kimse senin gibi sevemez, Evren gibi bir aþkla seversin, Bakar kimileri göremez, Dünyalar kadar deðerlisin. Deðerin beþ para etmez.
Sen kimsin ki ey sefil, Onlar gibi asla sevemezsin. Aþký bilemezsin onlar gibi, Hele güldürme gece gece, Üstat deðilsin ki, Yazasýn þiiri hece hece, Ancak sen susarsýn, Layýksýn susmalara, Ölüm bile acýr haline, Herkesin deðeri vardýr ama, Sen deðersizsin iþte, Baþý sýkýþan ruhlarýn, Ýþi düþen yolcularýn, Gönül eðlendirdiði bir hansýn, Derya mýsýn sen, Ne biliyorsun bu hayatta, Ne öðrendin acýlardan baþka, Þair deðilsin, müsvettesin. Seyyah olsan kaç yazar, Sen inan deðerlisin. Hem de bir nefes kadar, Ýçe çekilir bitersin. Bir kâðýt gibisin aslýnda, Karalanýp çöpe atýlan, Sana söylerler hep âþýklar, Hayat üzülmeye deðmez, Sen dünyalar kadar deðerlisin. Deðerin beþ para etmez.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.