Dünyamýn karardýðý, yaþadýðým þu aným, Konuþulmuþ sözlerle, kavrulduðu þu aným, Yavuz hýrsýz bastýrýr, derler ev sahibini, Ev sahibi olmadan, yok edildi tüm aným.
Kimdir? Nedir? Bilinmez. Tanýnmaz hale geldim. Yürüdüðüm yollarda, yürümez hale geldim. Gören göze bakarak, önümü görmez halde. Bu sevdamýn yolunda, görülmez hale geldim.
Halimi ben bilirim. Bilinmeyen tek þey var, Var olan gönlümdeki, yeþil, beyaz rengim var. Kaybedecek son þey ki, ruhumun özleminde, Kaybettiðim sevdamýn, beynimde izleri var.
Seviyor mu bilemem, göstermiyor hiç tavrý. Her yönüyle deðiþmiþ, son zamandaki tavrý. Bu bendeki sevdayý, anlamadý bilirim. Kardelen renkleriyle, yaþamalýydý tavrý.
Þahin HANELÇÝ 17.05.2007 Ortaköy- Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.