İNADINA AYAKTA KALMAK

Ýþte yine bir gün daha doðuyor.
Sensiz baþlayan yeni bir gün.
Artýk acýmýyor,çok zaman geçti,kanamýyor da.
Ama,ama bir yaným hep sýzlýyor.
Verdiðin onca sözü tutamayaþýn beni mahvediyor.

Önceden olsa gelmediðin için yataklara düþer,
Gece mi,gündüz mü farketmeden yataðýmýn içinde kimi zaman hýçkýra,hýçkýra,
Kimi zaman da sessiz sanki senleymiþim gibi hisseder öyle aðlardým.

Belki gelirsin diye,
Senin yok etmeye çalýþýp da,
Benim küçücük kývýlcýmlardan ayakta tuttuðum o umudum,o gücüm de artýk yok.

Sevginin sonsuzluðuna mý inanayým?
Yoksa sevginin nefretine mi?
Pembe rengi mi daha aðýr?
Yoksa siyah rengi mi?

Sen hangi rengine inandýn?
Sen hangi sevgisine inandýn?
Ýnanýp da beni böyle gözleri yaþlý,boynu bükük,kimsesiz býrakýp gittin.
Sen aþkýn kendisine mi inandýn?
Yoksa ben aþkým diyene mi?

Ama merak etme.
Zamanýn da çok yandým.
Þimdi ayaktayým.
Küllerimle yeniden doðuyorum.

Bu kez çok daha akýllý,
Bu kez çok daha olgun,
Ve bu kez çok daha acýmasýzým.
Kýsacasý artýk bende senin gibiyim.
Vicdansýzým.

Bu benden dinlediðin aþkýn son þarkýlarý,
Gördüðün aþkýn son rengi.
Benim keþkelerimle ayakda durdun.umutlarýmla yaþadýn.
Þimdi çaldýklarýný geri alma vakti.
Artýk vakit senin piþmanlýk vaktin!!!






Sosyal Medyada Paylaşın: