sabaha kadar demiþtim bundan yýllar öncesi hâlâ uykusuz uykularým kaldýramadým acýlardan baþýmý kültabaðým sigarayla dolu yarým kalmýþ konyak þiþesi kaç bahar geçti mevsimler kurutmadý gözyaþýmý
sabahçý kahvelerinde hasretini çay misali demliyorum hayallerim çýðlar altýnda karanlýk þafaklara bakýyorum vuslat saatlerinde seni kalbime çivi gibi çakýyorum hayatým penceresiz tabutlu bir hücre þimdi
her þeyimi sende yitirdim sende iflas etti umutlarým sen hayallerimi öldüren sen hayatýmý mahfeden kadýn kendimi bile bitirdim seni bitiremedim içimde yýllardýr eþsiz hiç deðiþmeyen bir tek sen varsýn
ben çaresizliðin doruðunda sensizlikten darmadaðýným gözlerim hasret nöbetinde ben dertlerin baþýndayým bir gün olsun merak edip sormadýn acýlardayým o bendeki seni görüyorsun iþte yýllar sonrasý..
Ali Uzgur
Sosyal Medyada Paylaşın:
acilarin sairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.