yüzüm gülmedi benim!

koca dünyada yalniz kaldim, gülemedim hep agladim.
Anami bekledim, gelmedi, almadi beni kollarina,
sevmedi beni, sevemedi.
yüzüm gülmedi benim!
Sevgiye hasret kaldim, belki sevgi nedir unuttum;
Acidan baska birsey yasamadim.
Yüzüm gülmedi benim!
Deliler gibi sevdim, ugruna canimi verebilirdim.
Sirtimdan vuruldum,canimdan da bezdim,
deymezmis meger, gec anladim.
Yüzüm gülmedi benim!
Nereye baksam huzur veya mutluluk kalmamis tek bela,
isyan etmekten biktim artik,
yasamak benim de hakkim.
Ama yüzüm gülmedi benim,
ve gülmüyor hala!
Sosyal Medyada Paylaşın: