esir sevdam...
Bir sarý lambanýn loþluðunda gönlüm,
Buharýnda,bir bardak demli çayýn.
Mahpusluk iþte,bilsen kadri ne büyük,
Dost elinden bir dal,ikram sigaranýn.
Alýnan her nefeste hürrýyet arzusu,
Karanlýk dünyam,silme kahýrla dolu.
Hangi tarihti girdiðimi,unuttum bu izbeye,
Ne zaman çýkacaðýmý,kim nereden bile.
En aðýr imtihandý þimdi yaþadýklarým,
Ulaþýlmazdý alem ve cevapsýz mektuplarým.
Kadim arkadaþlýklar,dostluklar kurmuþtum da,
Ne düþmanlar edindim,hepsi ,her an pusuda.
Her türlü ..izm’lerden sýyrýlmýþtý beynim,
Ayyuka çýkmýþtý hüzün,yüreðine hasretim.
Bu mahpusluk elbet býr gün bitecekti mutlaka,
Bu sensizlik alevi erecekti mutlu sona.
Ben hala ümitle, vuslat yaðmurlarý beklerken,
Rüzgar ,vefasýz bulutlarla dönüyor,olduðun yerden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.