Azrail rüzgarlarla yataðýma geliyor
Kanlý yaðmurlarla bakýyorum
’ister miydin ?’
diye soruyor
Sessizce kanýyorum
Kanlarým yüreðine deðiyor.
Kanatlarý meltem rüzgarý gibi ýlýk ve sevecen
’ bu bir savaþ güzelim,
senle benim savaþýmýz,
ne zaman kaybedeceðini bilmiyorsun
ama ben ne zaman kazanacaðýmý biliyorum’ dercesine
yüzüme çarpýyor
Þimþekler gibi çakýyor kahkahalarým
’ Haha
Sen yaþayan ölü ile oynaþmaya
savaþ mý diyorsun
Öyleyse çoktan kaybettin be Melek!
Çünkü ruhumun güllerini aþkýmýn kabrine gömdüm
Sana sadece dikenlerim kaldý
Sen sevdan için ölmeyi bilir misin be Melek? ’
sözcükleri fýrtýna gibi yýkýp geçiyor
Eðiliyor karþýmda
Reverans yapýyor adeta
Melekler meleklerin canýný almaz diyor
Yüreðimi avuçlarken
Ölümle boy ölçüþüyorum
Nefeslerimde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.