Kadýnlýk insan cinsinin yarýsý olmakla farklý bir fenomendir,
Tek bir kelimeyle ifade etmek istersek yetmez, bence az gelir,
Belki birleþtirmek gerekir ama onda da ustalýk ister, zordur,
Çünkü bu bütünün tek tarafý deðildir, ancak ‘Taraflar!’ dýr…
Kadýn olmak küçücük bir ‘kýz’ bebek olarak doðmakla baþlar,
Sonrasýnda yine ayný þekilde ‘kýz’ çocuðu olarak devam eder,
Bu iki durumda da genellikle istenilen cins olmadýðý bellidir,
‘Çocuk aklý’, bunlarý anlamaz demeyelim, bence baþarýlýdýr …
Sonraki yýllarda zaman deðiþir, fizikle birlikte beyin de geliþir,
Baba zaten baþtadýr, ondan duyulan korku ömür boyu bitmez,
Hemen yaný sýra erkek kardeþe sýra gelir, bu bazen faciadýr,
Ezile büzüle belli bir yaþa gelen kýz tarafý artýk okullu olur…
Okul konusu açýlýnca zor ama kýz çocuðu üstesinden gelir,
Bu bir fýrsattýr, yoksa hep ikinci sýnýf olarak kalacaktýr,
Bundan mýdýr bilinmez, kýzlar derslerde daha baþarýlýdýr,
Önce iyi öðrenci olur, sonrasýnda da dereceyle mezun olur…
Kýz çocuklarý iþ hayatýnda da baþarýlýdýr, durmaksýzýn çalýþýr,
Sorun yaratmaz, iþ iliþkilerinde gerekirse alttan alan taraftýr,
Bunlar yetmezmiþ gibi bir gün de eþ konusu gelir garip baþa,
Bu önemli deðildir bence, düzeltmek için bir tekme yetebilir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.