-Başlıksız-

þimdi ben
aþkýn en gizemli yanýný yaþýyorum sende
dilimin ucuna takýldýn kaldýn
konuþamýyorum
yüreðim tüm sorgulamalara kapalý
gözlerimde ise mutluluðun parýldamalarý


þimdi ben
ölümle yaþamýn ortasýndayým seninle
duygularým
Eylül sarhoþluðuna
söz geçiremiyecek kadar aciz
korkularým umut biriktiriyor
kozasýný parçalayan kelebeðe inat
suskunluksa matemim oldu sende


sen kimsin
zamanýn hangi yerinde
dünyanýn neresindesin
ne kadar da az þey biliyorum senin hakkýnda
belkide çok þey biliyorum
ama hissettklerim çok þey
en azýndan bunu biliyorum
dedimya Eylül sarhoþluðu bu


biliyormusun
Eylül en acý hüzünleri yaþattý bana
ölüm oldu anlayamayacak yaþta
aðladým
ayrýlýk oldu
öðrendim sabýrla beklemeyi
sonra aþk oldu
alev alev yaktý yüreði
ve yine Eylül
ve yine keder yürekte


belkide bir sonbahar savrulmasý bu
yaza inat
aþkýn nispet yapmasý kýþa
ve geçmiþe bir aðýt
duygular yeþerirken yürekte
hiç tanýmadýðým sana
sana bir itiraf bu
bir þiirin mýsralarýndan dökülen
hüzün tanecikleri bu

myth/28.11.2008


Sosyal Medyada Paylaşın: