YİNE CEHENNEME DÖNDÜ GECELER
Yine cehenneme döndü geceler,
Beynimde kördüðüm bütün heceler,
Ýnsafý yok,acýmasýz gezeler,
Dinmez aðrýlarýn turu içimde,
Ne bitmez soru var soru içinde.
Bak sönmüþ ýþýklar heryer kararmýþ,
Gönlüm netükenmez dertlerin varmýþ,
Kaygusuz sanýrdým meðer yalanmýþ,
Abanmýþ üstüme dað gibi yorgan,
Korkularým cellat çilemse urgan.
Karanlýk geceler bir dipsiz kuyu,
Duvarý iþkence,elemdir suyu,
Hergece içerim ben bu korkuyu,
Baþým döner,sendelerim,bir hoþum,
Gecelermi,yoksa benmi sarhoþum.
Sesler dumaktayým karmakarýþýk,
Ne þafaktan haber,ne cýlýz ýþýk,
Huzur küs benimle,çilem barýþýk,
Bir yaným buz gibi,bir yaným sýcak,
Kabuslarla dolu her köþe bucak.
Umut serularý zehir,kanýmda,
Simsiyahtýr beyazýmda,alýmda,
Çareler uzakta,dertler yanýmda,
Yüreðim dayanmaz,beynim oyulur,
Her dakka içimden feryat duyulur.
Sarýlýr üstüste dert yumak yumak,
Þakaklarým davul,aðrýlar çomak,
Ýtler uyur,bana haram uyumak,
Avuç avuç yolasým var saçýmý,
Camlara dayarken yanan baþimý.
Sýkýþýyor artýk göðüs kafesim,
Bu kýþ ayazýnda lal oldu sesim,
Cehennem azabý herbirr nefesim,
Ben çile mahkumu,hücredir odam,
Ve þu sonsuz evrende BÝR YALNIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.