RÜYADAN KABUSA

Sessizlik,
Yaðmur yaðýyor.
Kaldýrýmlar ýslak.
Sokak lambalarý tek renkli olmaktan sýkýlmýþ,
Yaðmur tanelerinin içinde renk gradiyentine ayrýlmak istiyor,
Belki de güneþe özenmiþler,
Onlarda gök kuþaðý oluþturmak istiyor.

Pencerelerdeyse ýþýk yok,
Þehir büsbütün uyumuþ,
Gündüzün kâbusunun aksine
Tatlý rüyalar görüyor.

Sokaklar da bomboþ,
Arabalarýn her biri bir köþe çekilmiþ
Sýrtýndaki yüklerden kurtulmuþ olarak
Öylece dinleniyor.

Yollar desen ayrý bir âlem,
Üzerinde çöpçüler geziniyor,
Belli ki günün kirliliði temizlenip
Sabaha hazýrlýk yapýlýyor.

Dünya
Dünya, her gün, her gün yenileniyor
Her sabah tertemiz baþlýyor.
Umut dolu,
Sonra bir klakson sesi,
Her þeyi bozuyor.
Gün doðuyor, dünya uyanýyor,
Yaðmur duruyor.
Gök kuþaðý zaten köylerde kaldý
Þehirlerde sýkýlmýþ kemerler var,
Kâbus yine baþlýyor.


KEMAL PÝÞMÝÞOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: