Sensiz geçen geceleri kurþuna dizsem, Ýçimdeki acýnýn yanýnda Cennet bahçesindeki güller gibi gelir mermiler. Feryadým dile gelse þimdi, Gök kubbe dayanamaz bu feryada Yerle bir olur. Senin gittiðin gün, Ben sensizlikte... Herkeste seni görüp, Herkese sensin diye sarýlýrým o gece. Bu ölüm bile olsa, Sensin diye girerim koynuna.. O soðuk toprak alýr ancak yüreðimdeki ateþi. kimseyi sevmedim, Anamdan doðdum doðalý senin gibi... Pýnarlar kurumuþ çorak topraklarda. Göz yaþlarýmla sularým ordaki çicekleri, Bir gün bana getire bilirsin diye Zakum çiçeklerini....