Dün seni ziyarete geldim
Topraðýna su döktüm
Otlarýný derledim
Hiç deðiþmemiþsin be Gutbettin!..
Yine sol tarafýna dönmüþsün
Yüzünde ayný alaylý tebessüm
Yoksa oradakileri de mi
Yutturuyorsun diye düþündüm!..
Ah Gutbettin ah!.. sen adam olamazsýn
Arkandan ne çok laf söyletiyorsun
Onlarda sen gibi bilmelisin, çok horlanýyorsun
Yüzüne gülüp arkandan aþaðýlanýyorsun!..
Yalanlarýndan fýkralar yaptýlar
Mezarlýðýn kapýsýna astýlar
Ziyarete gelenler aðlayamaz oldular
Bunlarýda mý görecektim Gudbettin!..
Çocuklarýna, eþine söylediðin yalanlardan ise
Sana çiçek getiremez oldular
Yalakalýk sende, yalan dolan sende
Hepsini bir bir öðrenir oldular!..
Ama inan verdiðin acýlardan daha beteri
Orada yatarken bile gülebilmende
Halâ inandýrdýðýný düþünmende
Vah Gutbettin vah böyle anlatmak istemezdim!..
Bak bir tek ben vefalý çýktým, bayramda da
Geleceðim, istediðin eteði terziye sipariþ verdim
Mezar taþýný deðiþtirip sana giydireceðim
Gelirken baþka neler getireyim istersin
Þimdilik hoþçakal Gutbettin!..
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.