Moda’da oturmuþum, kulaðým yine seste,
Kadýköy’ü duyarým aldýðým her nefeste.
Dalgalar ninni söyler, okþar gibi meltemi,
Kadýköy’de yaþayýp sevmemek hiç elde mi?
Kadýköy’ü duyarým aldýðým her nefeste.
Kapatýp gözlerimi dalarým hülyâlara,
O bahçeler, o köþkler, bitmeyen rüyâlara.
Önümden geçer bir bir, Kýzýltoprak, Erenköy,
Erguvanlarla dolu mis gibi Feneryolu,
Kadýköy’ü duyarým aldýðým her nefeste.
Yine kolumda sanki, sevdiðim güzel kadýn,
Göztepe’de yokuþtan inerdik hep el ele.
Unutmuþum yüzünü, bilmem ki neydi adý?
Kadýköy, gönül baðým, yüreðimdedir tadýn,
Kadýköy’ü duyarým aldýðým her nefeste.
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.