Bugün oðlum gittiði uzaklýklardan beni telefonla aradý,
Normaldi elbette, bu her zaman yaptýðýmýz bir ritüeldi,
Beni arayýnca aklýma yýllar öncesindeki kardeþim geldi,
O da ayný yere gitmiþti ve yine ayný þekilde aramýþtý…
Geçen yýllar deðil de deðiþen insanlar gibi düþündüm,
Öyle gerçekten de ama bir sebep yokken anlayamayýz,
Zaman bir devri daim gibi akýyor, insanlar da gidiyor,
Gitmeyenler toprak, hava ve su, bir de saplantýlarýmýz…
Saplantýlarýmýz burada kalýyor galiba biz öteye gidince,
Takýlmak için canlý bir zihin gerek onlar da buralarda,
Böyle söyleyince aklýma yine ötelerdeki hayat geldi,
Nesini merak ettiðimi söyleyecektim ama vazgeçtim…
Oðlumun beni aradýðýný söylemekten nerelere geldim,
Gece yoldaymýþ, yolculuðu sabaha kadar sürecekmiþ,
Eðer evdeysem onu öðlen saatlerinde görebilecekmiþim,
Bu güzel haber ama ben yarýn için baþkasýna söz verdim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.