Hislerin uykusu halim Artýk ne sevinci ne de acýyý hissedebiliyorum Yaþ aldýkça bedenim, biter sanýyorum ruh sefaletim Aðlamak mý nedir o? unuttum… Yalnýz adý kaldý aklýmda Beni en çok sevindiren bir tebessüm Gülmeyi bile beceremiyorum Ne yokuþ ne de zirve Bilmiyorum nerdeyim Bilsem de fark etmez Ben huzursuzluðun dinginliðindeyim Dingin sularda boðuluyorum…
Nafiye YÜRÜK Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiye Yürük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.